SA Sosyal Sorumluluk Standardı 8000, son yıllarda adından sıkca söz edilmeye başlanan bir yönetim sistemi standartıdır. SA 8000 standardı, kuruluşların çalışanlara ve topluma karşı sosyal sorumluluk taahhütlerini içeren, sosyal iş verme uygulamalarına ilişkin gereklilikleri tanımlayan uluslar arası bir standarttır. SA 8000 çalışanların haklarını düzenleyen standartları belirlemesinin yanında, uluslararası emek organizasyonu konvansiyonları, İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi ve Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Konvansiyonu gibi mevcut uluslar arası sözleşmeleri de içine almaktadır. 1997 yılında CEPAA (Council on Economic Priorities Accreditation Agency) önderliğinde, işçi sendikaları, insan hakları ve çocuk hakları örgütleri, akademisyenler ve işverenlerin de bulunduğu bir çalışma grubu tarafından, çalışanların temel haklarını garanti altına almayı amaçlayan işletmeler için SA 8000 (Social Accountability 8000) sistemi meydana getirilmiştir. SA 8000 Standardı ile çalışma koşullarının Birleşmiş Milletler İnsan Hakları ve Çocuk Hakları Evrensel Beyannamesi’ne uygun olduğunu bağımsız bir kuruluş tarafından onaylanması ve sertifikalandırılmasını sağlamaktadır. SA 8000, üretim ve hizmetlerin sunulmasında etik unsurlara önem veren bir standarttır ve tüm sanayi alanlarında, çalışma hayatına dair uygulamalarla ilgili sosyal sorumlulukları yerine getirdiklerini kanıtlamak isteyen, her büyüklükteki işletmeye uygulanabilir. ISO Kurumsal, kuruluşlardaki çalışma koşullarının SA 8000 Sosyal Sorumluluk Standardına uygun olup olmadığını saptamak için tamamen bağımsız bir denetim süreci (audit) gerçekleştirmektedir. 

Sosyal Sorumluluk Yönetim Sistemi (SA 8000)  şartları nedir;

• Kuruluşlar sosyal sorumluluk yönetim sistemini uygularken ve belge alırken uymak zorunda olduğu genel koşullar aşağıdaki gibidir.
• Çocuk çalışan: 15 yaşın altında çocuk işçi çalıştırılmaz.
• Zorla çalıştırma: Çalışanlar zorla çalıştırılmaz.
• Sendika kurma ve toplu pazarlık hakkı: Çalışanlar sendika kurma, sendikaya katılma ve toplu pazarlık hakkına sahiptirler. 
• Çalışma saatleri: Haftalık çalışma ve mesai süreleri yasal sürelerden fazla olmaz. (kısa dönemli olağanüstü iş koşulları hariç)
• Maaş ve ücretler: Ücretler en azından ülkenin “asgari ücret” seviyesinde olmalıdır.
• Sağlık ve güvenlik: Kuruluş, sağlıklı bir çalışma ortamı sunmak, kaza ve yaralanmaları önleyici tedbirleri almak durumundadır. 
• Ayırımcılık ve disiplin uygulamaları: Çalışanlar cinsiyet, etnik köken vb. nedenlerden dolayı farklı muameleye tabi tutulmaz. Dayak, küfür vb. fiziksel ve psikolojik baskı uygulanmaz.